“gülü terk…” üzerine bir yorum

  1. bülbül kime gitmiş peki ?

    biz, alıştık kargalarla gün yüzüne
    bakmaya,
    ağzımızda peynir de kalmadı, tilki masasına
    meze…

    bülbül kime gitti peki, ey gül,
    sen de döktün tüylerini arsız yüzümüze,
    izin kalmadı kalbimizde…

    bülbül kime gittin peki,
    biz şiirden düşükler meclisinde
    bir sağır beste,
    çalanımız yok, söyleyenimiz
    terk etmiş,
    bir şamar gibi dikenler yüzümüzde…

    ş.a.

Bir Cevap Yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir